Bij de Willibrorduskerk in Sappemeer staat een Heilig Hartbeeld uit 1924. In de betonnen sokkel was veel ‘uitbloei’ te zien. Dit zijn witte sporen die meestal worden veroorzaakt door het uitspoelen van bindmiddel. Ook was er een hand afgebroken.

Vuursteen kreeg opdracht om de sokkel op te knappen en om een nieuwe hand te maken. De oorspronkelijke hand had een houding van zegenen. Maar dat wilde het kerkbestuur niet meer, de nieuwe hand moest een andere houding krijgen.

De uitbloei is waarschijnlijk ontstaan doordat de regen van het beeld afspoelde en daarna op de bovenkant van de sokkel bleef staan. Die bovenkant was poreus, dus het water trok in het beton.

Als het warmer wordt verdampt het water en  neemt daarbij kleine kalkdeeltjes uit het beton mee, die neerslaan op de buitenkant. Deze ‘uitbloei’ kun je verwijderen met zuur, maar dat tast ook de steen aan. Daarom is het hier ‘abrasief’ verwijderd, door middel van schuren.

Om te voorkomen dat hetzelfde weer gebeurt heb ik een schuine kant op de sokkel gemaakt en een laagje Keimverf (met mineralen) aangebracht. Nu stroomt het water van de sokkel af en dringt niet meer het beton in.