Rond het kerkje in Noordwolde is een begraafplaats met 51 grafmonumenten, bestaande uit kleine en grotere grafstenen, staande zerken en monumenten met een hek eromheen.

De begraafplaats was lange tijd weinig onderhouden. Hierdoor gingen sommige stenen verzakken en braken er stukken steen af, het ijzer ging roesten.

Vuursteen kreeg van de hervormde gemeente Noord- en Zuidwolde de opdracht om de begraafplaats terughoudend te restaureren om verder verval te voorkomen.

Sommige stenen hoefden alleen maar te worden schoongemaakt met een groene zeepoplossing. Daarna kregen ze een anti-algbehandeling. Dat was in een uurtje gepiept. Maar met andere grafmonumenten was ik wel een paar dagen bezig. Een voorbeeld hiervan is deze stèle (staande letterplaat).

Stèles hebben over het algemeen geen fundering. Een groot deel van de steen, zo’n 60 tot 70 cm, zit onder de grond en ‘staat op de kleef’. Door de zuigkracht van de aarde blijft de steen meestal goed staan. Maar na een paar honderd jaar kunnen ze toch gaan verzakken.

Met een steen die zo diep in de aarde steekt, is het technisch moeilijk om een fundering te maken waarbij de steen intact blijft. Daarom heb ik hier zelf een methode voor ontwikkeld. Ik bouw een houten frame (‘schoen’) rond de stèle. Hiermee kan ik de steen stellen zodat hij waterpas staat. Daarna stort ik op ca. 10 cm onder het maaiveld een plaat van beton rond de steen. Als de graszode weer is teruggelegd zie je er niks meer van en is het effect op de steen minimaal.

Rond het kerkje in Noordwolde is een begraafplaats met 51 grafmonumenten, bestaande uit kleine en grotere grafstenen, staande zerken en monumenten met een hek eromheen.

De begraafplaats was lange tijd weinig onderhouden. Hierdoor gingen sommige stenen verzakken en braken er stukken steen af, het ijzer ging roesten.

Vuursteen kreeg van de hervormde gemeente Noord- en Zuidwolde de opdracht om de begraafplaats terughoudend te restaureren om verder verval te voorkomen.

Sommige stenen hoefden alleen maar te worden schoongemaakt met een groene zeepoplossing. Daarna kregen ze een anti-algbehandeling. Dat was in een uurtje gepiept. Maar met andere grafmonumenten was ik wel een paar dagen bezig. Een voorbeeld hiervan is deze stèle (staande letterplaat).

Stèles hebben over het algemeen geen fundering. Een groot deel van de steen, zo’n 60 tot 70 cm, zit onder de grond en ‘staat op de kleef’. Door de zuigkracht van de aarde blijft de steen meestal goed staan. Maar na een paar honderd jaar kunnen ze toch gaan verzakken.

Met een steen die zo diep in de aarde steekt, is het technisch moeilijk om een fundering te maken waarbij de steen intact blijft. Daarom heb ik hier zelf een methode voor ontwikkeld. Ik bouw een houten frame (‘schoen’) rond de stèle. Hiermee kan ik de steen stellen zodat hij waterpas staat. Daarna stort ik op ca. 10 cm onder het maaiveld een plaat van beton rond de steen. Als de graszode weer is teruggelegd zie je er niks meer van en is het effect op de steen minimaal.